شرم چیست

اگر واقعا می خواهیم شاد زندگی کنیم، پیوند و ارتباط حقیقی با دیگران داشته باشیم و به زندگی خود معنا دهیم باید با موانع راه آشنا باشیم. شرم، خجالت، ترس و آسیب پذیری از موانع شادبودن هستند، برای شاد بودن باید تمرین کنیم و روی خود کار کنیم، بدون تلاش جلو نمی رویم، تغییر نمی کنیم و رشد نمی کنیم .اگر بخواهیم با تمام وجود و با صداقت زندگی کنیم و عشق بورزیم و با احساس خودارزشمندی با دیگران برخورد کنیم، لازم است درباره موانع حرف بزنیم، حال باید ببینیم شرم چیست ؟!

شرم چیست؟

شرم احساس گرمی است که سراپای وجودمان را فرا می گیرد و احساس کوچکی، نقص و هرگز کافی نبودن رادر ما ایجاد می کند.

احساس شرم ما را متقاعد می کند که پذیرش داستان زندگی مان باعث می شود در نظر دیگران کوچک و بی اهمیت تلقی شویم و به این شکل احساس ارزشمندی را کنار می زند.

یاد بگیریم از باتلاق شرم عبور کنیم، باید بدانیم که در ساحل ایستادن و منفی بافی کردن دربارۀ اتفاقاتی که ممکن است با صحبت صادقانۀ ما درباره ترس هایمان رخ دهد، دردناک تر از آن است که دست شخص قابل اعتمادی را بگیریم و از این باتلاق عبور کنیم.

توصیه هایی که «اینگونه باشیم» را به ما می آموزند، میان بر هایی فریبنده اند. حتما با خود می گویید چرا وقتی می توان از  راه میانبر از باتلاق عبور کرد با سختی از آن عبور کنیم؟

اما معما همین جاست؛ چرا با وجود آگاهی از «این گونه باشیم«»های بسیار هنوز درجا می زنیم و درصدد شادی، پیوندهای صمیمانه و معنای بیشتری هستیم؟

زیرا هیچوقت درباره عواملی که می توانند مانع پیشرفت موفقیت ما شوند، سخن نمیگوییم.

برای تاب آوری در مقابل شرم باید دانست:

1. احساس شرم در وجود همه انسان ها وجود دارد. شرم احساسی همگانی و از هیجان های اولیه ای است که انسان ها تجربه می کنند.
2. همه انسان ها از صحبت کردن درباره شرم می ترسند.
3. هرچه کمتر راجع به شرم صحبت کنیم بیشتر تحت سلطۀ آن قرار می گیریم.

شرم اساساً ترس از دوست داشتنی نبودن است، که نقطه مقابل پذیرش خود و احساس ارزشمندی است.

 

برای همه راحت نیست که داستان گرفتاری های خود را بپذیریم و اگر سخت تلاش کنیم که از بیرون همه چیز «روبه راه» به نظر برسد، هنگامی که مجبور شویم راست بگوییم شرایط سختی را تحمل خواهیم کرد. به همین دلیل است که شرم با کمال گرایی همخوانی دارد و خیلی راحت ما را ساکت و خاموش نگه می دارد.

با وجود شرم لازم است خود را از سلطه سه عامل خارح کنیم :

مخفی کاری، سکوت و پیش داوری. وقتی رویدادی خجل کننده رخ می دهد و ما آن را درونمان پنهان می کنیم، آن رویداد در درونمان به شکلی پنهانی رشد می کند و وجودمان به مرور زمان تخلیل می رود. باید تجربه خود را با کسی در میان بگذاریم.

احساس شرم در برخورد با آدم ها پیش می آید و باید بین آدم ها ترمیم شود، باید کسی را بیابیم که در خور آن باشد که داستان خود را برایش نقل کنیم .( قرار نیست داستمانمان را بری هرکس از راه رسید بازگو کنیم باید فرد مورد اعتماد را بیابید و داستان خود را برایش نقل کنید)

وقتی درباره شرم صحبت کنیم قدرتش را از دست می دهد.

پس نتیجه می گیریم برای مقابله با حس شرم و خلاصی از این احساس باید:

• • • • شرم را بشناسیم، علائمش را بدانیم (نفس کم آوردن، سرخی صورت، گنگی و …)
      • نسبت به پیام های و انتظاراتی که پس از آن رویداد در درونتان رخ  می دهد آگاه باشید و نگذارید حس شرم باعث شود تا خودتان را فردی بی کفایت و ناتوان بدانید.
      • به افراد  مورد اعتماد روی آورید و رویدادی که باعث ایجاد حس شرم در شما شده است را برایشان تعریف کنید
      • درباره موقعیت خجل کننده و شرم خود حرف بزنید؛ واژه شرم را به زبان آورید و تمام احساس خود از آن رویداد را مطرح کنید.

شرم چیست؟ آیا همان احساس گناه است؟

«من بد هستم» یعنی احساس شرم و «من کار بدی انجام دادم یعنی احساس گناه

شرم هویت و کسیتی ما را زیر سوال می برد اما احساس گناه رفتارمان را. احساس گناه به ما حس بهتر شدن و باور تغییر را القا می کند در حالیکه حس شرم  باور تغییر و حس  بهتر شدن را به تدریج درونمان می کشد.

وقتی سراپای وجودمان را شرم یا ترس فرا میگیرد بیشتر احتمال دارد که به زیان خود عمل کنیم، دیگران را مورد حمله قرار دهیم یا شرمنده سازیم. درواقع شرم با خشونت پرخاشگری، افسردگی، اعتیاد و اختلال های خوردن ارتباط دارد.

استفاده از شرم در تربیت کودکان به آنها می آموزد که اساساً شایستۀ عشق و محبت نیستند.

شرم چیست ؟ انسان ها با شرم به گونه های متفاوت عکس العمل نشان می دهند: عده ای با انزوا و دور شدن از دیگران و سکوت، از خود دفاع می کنند. عده ای دیگر درصدد خشنود کردن دیگران بر می آیند، عده ای هم با خشونت و مقابله به مثل علیه دیگران اقدام می کنند (لیندا هارتلینگ؛ Linda Hartling)

اما نکته اینجاست که هر سه راهکار ما را از پذیرش داستانمان و از پذیرش خودمان آن گونه که هستنیم باز می دارد.

شرم با ترس، سرزنش و قطع ارتباط با دیگران مرتبط است.

برگرفته از کتاب موهبت کامل نبودن (مبحث شرم چیست)؛ برنی براون

 

 

همچنبن بخوانید: عشق و تعلق